Co ważne, aż w 24 krajach Unii Europejskiej działają wyspecjalizowane agencje realizujące zadania z zakresu wzmacniania pozycji eksporterów. Tego typu instytucji nie mają jedynie Rumunia, Chorwacja, Węgry i Polska.
Agencje mające za zadanie promować eksport występują w 24 krajach spośród 28 będących członkami Unii Europejskiej. Instytucje tego typu nie funkcjonują w 4 krajach Unii: Polsce, Rumunii, Chorwacji i na Węgrzech. Z tej grupy państw Polska ma najwyższy poziom PKB oraz wartości eksportu, dlatego mogłaby najbardziej skorzystać na działaniu takiej agencji. Jak podkreślają eksperci PwC w raporcie „Koordynacja polityki eksportowej jest realna” z oferty wsparcia działalności eksportowej mogłoby skorzystać rocznie ponad 60 tys. rodzimych firm (w większości z sektora małych i średnich przedsiębiorstw). Oznacza to, że
z każdego polskiego województwa po oferowane wsparcie zgłosiłoby się rocznie 3 750 przedsiębiorców.
„Doświadczenia innych krajów pokazują, iż utworzenie polskiej Agencji Wspierania Eksportu może przynieść wymierne korzyści. Przed jej powołaniem warto prześledzić najlepsze rozwiązania tego typu funkcjonujące w innych krajach i wykorzystać ich doświadczenia. Nie można jednak zapominać
o naszych krajowych uwarunkowaniach i podejmowanych wcześniej działaniach służących promocji eksportu, także tych na szczeblu regionalnym. Jednym z głównych wyzwań, jakie staną przed polską agencją, będzie skoordynowanie działań w taki sposób, by wspólny wysiłek przyniósł jak najwięcej korzyści polskim przedsiębiorcom, a przez to także polskiej gospodarce” – mówi Dionizy Smoleń, lider zespołu ds. sektora publicznego w PwC.
Głównym celem funkcjonowania agencji promujących eksport jest wspieranie obecnych bądź przyszłych eksporterów w znalezieniu rynków zbytu na ich produkty i usługi. Przedsiębiorcy zazwyczaj potrzebują wsparcia merytorycznego w momencie stawiania pierwszych kroków na nowych rynkach. Agencje,
w krajach w których funkcjonują, stanowią skuteczne narzędzie w tym zakresie.
Z danych zebranych w raporcie wynika, że 2015 r. na świecie działały 102 instytucje mające za zadanie wspierać eksport. W 73 agencjach funkcjonują zarządy, w których ponad połowa stanowisk jest zajmowana przez przedstawicieli sektora prywatnego. Konsekwencją działania agencji jest zauważalna centralizacja promocji eksportu. Ponad 80% agencji jest jedyną tego typu instytucją w kraju,
a w pozostałych przypadkach jest zdecydowanie najważniejszą i największą tego typu organizacją.
Agencje wspierania eksportu funkcjonują w różnych formach – niektóre tworzy niewielka grupa osób, inne operują jako duże, prężnie działające organizacje. Do kluczowych zadań takich instytucji należy:
Podstawowym celem strategii większości agencji jest zwiększenie zagregowanego eksportu, bez względu
na branżę czy wolumen eksportu (działanie popularne wśród większości krajów OECD). Część z nich skupia swoje działania wyłącznie na wybranych nietradycyjnych produktach i usługach (Ameryka Łacińskiej). W Europie Wschodniej oraz Azji powszechne jest promowanie konkretnych sektorów. Niektóre agencie podejmują się również tworzenia i wypromowania klastrów przemysłowych. Autorzy raportu PwC podkreślają, że w 60% krajów OECD strategia promocji eksportu stanowi część krajowych planów rozwoju gospodarczego, przy czym w krajach Europy Wschodniej i Azji liczba ta wzrasta do 100%.