LIBOR będąc jednym z wiodących benchmarków dla stóp procentowych, stanowi podstawę w skali globalnej dla umów o łącznej wartości prawie 300 bilionów USD (brutto) wpływających na banki, firmy inwestycyjne, podmioty zarządzające aktywami, ubezpieczycieli i korporacje. Zarówno pod względem wolumenu, jak i ilości kontraktów, liczby te są bardzo znaczące, co podkreśla stopień, w jakim uczestnicy rynku polegają na stawce LIBOR. Tak duża skala wykorzystania tych benchmarków oznacza, że nagłe i nieuporządkowane odejście od obecnej formuły benchmarków, przy braku odpowiednich przygotowań, może spowodować ryzyko systemowe. Benchmarki (stawki), takie jak LIBOR czy WIBOR, są tak mocno osadzone w codziennej działalności dostawców i użytkowników usług finansowych (w Polsce dobrym przykładem są kredyty hipoteczne w CHF), zarówno nieuregulowanych, jak i uregulowanych, że nawet diagnoza obszarów działalności firm podległych skutkom tych zmian jak np. umowy z klientami, jest złożonym zadaniem. W tym kontekście wielu uczestników rynku, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej i poza Europą (USA, Kanada, Singapur, etc) już wiele miesięcy temu rozpoczęło programy przygotowania przejścia na nowe benchmarki. Jednak według regulatorów rynku tempo tych zmian nie jest wystarczające. W tym kontekście, zarządy instytucji finansowych i innych podmiotów wykorzystujących dotychczasowe benchmarki w swoich umowach, powinny podjąć odpowiednie działania, aby uniknąć ryzyka reputacji, ryzyka prawnego i ryzyka biznesowego, które może zmaterializować się w późniejszym czasie. Biorąc pod uwagę stopień niepewności i złożoności, przejście LIBOR lub WIBOR prawdopodobnie będzie jednym z największych programów transformacji, które podejmują się aktualnie podmioty finansowe i inni uczestnicy życia gospodarczego.
LIBOR jest wbudowany w modele operacyjne firm, a przejście do stawki alternatywnej wpłynie na sposób wyceny kontraktów (w tym kontraktów na pochodne czy kredytów w obcych walutach) i na to, jak podmioty finansowe i inne zarządzają ryzykiem.
Umowne postanowienia awaryjne (fall back) w istniejących umowach mogą generować ryzyko dla firm związane z ekonomią podpisanych umów lub ze zmianą umów klientów. Zwłaszcza ryzyko niewłaściwego działania (conduct risk) i prawne dotyczy długoterminowych umów podpisanych w przeszłości a nadal obowiązujących i odwołujących się do stawek typu LIBOR czy WIBOR.
Tematyka spotkania
Podmioty finansowe (np. banki) muszą przejść na nowy rodzaj benchmarków (stawek), aby wycenić kontrakty w wiodących walutach i PLN. Sektor finansowy w Polsce podejmuje działania, aby dokonać sprawnego przejścia na nowe stawki (benchmarki) i uniknąć zakłóceń i innych negatywnych konsekwencji, zwłaszcza w relacji z kontrahentami.
Aby zaadresować kwestie praktycznych aspektów zmiany benchmarków zapraszamy na seminarium, podczas którego:
Agenda
Informacje dodatkowe
Do udziału w wydarzeniu zapraszamy wyższą kadrę menedżerską z obszarów Finansów, Skarbu, Ryzyka, Prawnego z banków i innych instytucji finansowych, a także duże firmy niefinansowe posiadające umowy oparte na benchmarkach (energetyka, sektor paliwowy).
Udział w spotkaniu jest bezpłatny. Liczba miejsc jest ograniczona. Rejestracja na wydarzenie nie jest tożsama z uczestnictwem. Zastrzegamy sobie prawo do selekcji zgłoszeń i ograniczenia wstępu na wydarzenie wybranym podmiotom (w szczególności konkurencyjnym wobec organizatora).
Każde zgłoszenie musi zostać potwierdzone drogą mailową na kilka dni przed wydarzeniem.