Dlaczego instytucje finansowe pytają inwestorów i spółki o ESG? - transkrypcja
Dlaczego instytucje finansowe pytają inwestorów i spółki o ESG?
Rozmawiają:
Aleksandra Bańkowska, partnerka w PwC, liderka prawnego zespołu ESG w Polsce
Łukasz Łyczko, counsel, ekspert prawny ESG w PwC
Aleksandra Bańkowska: Klienci pytają nas, dlaczego instytucje finansowe coraz częściej interesują się ich podejściem do śladu węglowego oraz zadają szczegółowe pytania w zakresie zrównoważonego rozwoju. Łukasz, dlaczego instytucje finansowe, na przykład banki, udzielając finansowania pytają o zrównoważony rozwój? Jakie są podstawy prawne tych pytań?
Łukasz Łyczko: Co ciekawe, podstawy tych pytań nie wynikają z jednego aktu prawnego, lecz z szeregu regulacji związanych ze zrównoważonym rozwojem. I tak na przykład SFDR, czyli rozporządzenie dotyczące ujawnień w sektorze finansowym nakłada określone obowiązki ujawnieniowe na instytucje finansowe. Dotyczą one na przykład kwestii śladu węglowego ich klientów. Z kolei Taksonomia środowiskowa doregulowuje obszar tzw. raportowania niefinansowego, w szczególności w zakresie zgodności z celami środowiskowymi. Dotyczy to zarówno podmiotów finansowych, jak i niefinansowych. W praktyce oznacza to, że podmioty finansowe będą musiały uzyskać określone informacje od podmiotów niefinansowych, czyli na przykład banki będą musiały uzyskać odpowiednie informacje od swoich klientów.
Ponadto trzeba powiedzieć o zmianach dotyczących MiFID II. Firmy inwestycyjne przygotowują się obecnie do wdrożenia kwestii w zakresie zrównoważonego rozwoju. I tak instytucje te, doradzając w zakresie instrumentów finansowych, zobowiązane są do uzyskania informacji pozwalających im na ocenę odpowiedniości danego instrumentu pod kątem preferencji w zakresie zrównoważonego rozwoju, czyli na przykład preferencji w zakresie śladu węglowego ich klientów. I znowu, efektywność realizacji danego obowiązku uzależniona będzie od tego, jakie dane instytucja finansowa uzyska od swoich klientów, w tym przypadku emitentów instrumentów, czyli podmiotów, które nie zawsze muszą zajmować się kwestiami związanymi ze zrównoważonym rozwojem czy raportowaniem właściwym dla instytucji finansowych.
Aleksandra Bańkowska: Czyli kolejna ogromna zmiana - taka, jaką mieliśmy w zakresie MiFID. Kolejne ankiety, szczegółowe pytania w tym zakresie.
Łukasz Łyczko: Dokładnie tak.
Aleksandra Bańkowska: Następny temat, który myślę, że jest interesujący nie tylko dla instytucji finansowych, ale dla tzw. zwykłych spółek, czyli spoza sektora finansowego, to zmiany, które wejdą w życie w zakresie raportowania niefinansowego. Mamy projekt dyrektywy CSRD, czyli dyrektywy w zakresie raportowania o zrównoważonym rozwoju, który wskazuje, że liczba spółek objęta takim raportowaniem będzie znacznie większa niż w tej chwili, ponieważ raportowanie niefinansowe będzie również obowiązkiem średnich przedsiębiorstw, na przykład takich, zatrudniających więcej niż 250 pracowników, o obrotach netto powyżej 40 milionów euro. Szacuje się, że w tej chwili do raportowania niefinansowego jest zobowiązanych około 11 tys. spółek w Unii Europejskiej, a będzie ponad 50 tys. Także widzimy, że ta skala dotycząca raportowania niefinansowego zdecydowanie wzrośnie. I w związku z tym podmiotów, które będą interesowały się właśnie tematyką ESG, żeby później zaraportować odpowiednio swoją działalność w tym zakresie, będzie zdecydowanie więcej niż w tej chwili.
Łukasz Łyczko: Dodam do tego jeszcze jeden punkt - dyrektywę CSDD, czyli dyrektywę dotyczącą zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw. Projekt przepisów przewiduje konieczność wdrożenia odpowiednich procedur wewnętrznych i przeprowadzenia badania aspektów dotyczących zrównoważonego rozwoju na poziomie spółki, łańcucha dostaw i kontrahentów tej spółki. I tak: na przykład ślad węglowy w kontekście łańcucha dostaw może być jednym z ważnych wskaźników tego badania. Brak zgodności z nową dyrektywą będzie oznaczał kary finansowe lub może skutkować odpowiedzialnością cywilną takiego podmiotu.
Aleksandra Bańkowska: Jak widzimy, regulacje o których właśnie mówiliśmy, dotyczą nie tylko sektora finansowego ale wielu spółek spoza, w tej chwili tych, które raportują niefinansowo. Tych spółek będzie jeszcze więcej. Skala to, tak jak mówiliśmy, około 50 tys. spółek w Unii Europejskiej. Dlatego warto przyglądać się tym regulacjom i przygotowywać do tego, co będą już wkrótce oczekiwać od nas instytucje finansowe w tym zakresie.
Why are financial institutions asking investors and companies about ESG?
Aleksandra Bańkowska: Clients ask us why financial institutions are showing more interest in their approach to carbon footprint and asking detailed questions about sustainable development. Łukasz, why do financial institutions, such as banks, ask about sustainability when providing financing? What is the legal basis for such questions?
Łukasz Łyczko: Interestingly, the legal basis is provided not by a single act, but by a number of sustainability-related regulations. For example, the SFDR, or the Sustainable Finance Disclosure Regulation, imposes certain disclosure obligations on financial institutions. They pertain, for example, to the carbon footprint of their clients. The EU Taxonomy, in turn, additionally regulates non-financial reporting, especially compliance with environmental goals. This applies to both financial and non-financial entities. In practice, this means that financial institutions will require certain information from non-financial entities. For example, banks will have to obtain relevant information from their clients.
Moreover, we have to talk about changes related to MiFID 2. Investment firms are preparing to meet sustainability requirements. So when these institutions provide advice on financial instruments, they are required to obtain information allowing them to assess a specific instrument in terms of sustainability preferences, for example the carbon footprint preferences of their clients. Again, compliance with this requirement will depend on the data that the financial institution obtains from its clients, in this case the issuers of the instruments, which don’t necessarily deal with sustainability issues or reporting typical of financial institutions.
Aleksandra Bańkowska: This means another major change, like the one with MiFID. More surveys and detailed questions.
Łukasz Łyczko: Exactly.
Aleksandra Bańkowska: Another topic that I think is interesting not only for financial institutions, but also for “ordinary” companies, those outside the financial sector, is the upcoming changes in the area of non-financial reporting. There is a proposal for the CSRD, or the Corporate Sustainability Reporting Directive. It shows that the number of companies covered by such reporting will be a lot higher than now because non-financial reporting will also be obligatory for medium-sized businesses, for example those with more than 250 employees and a net turnover of over EUR 40 million. It is estimated that non-financial reporting is now mandatory for around 11,000 companies in the EU, and this figure will rise to over 50,000. So we can see the scale of non-financial reporting will grow radically. Therefore, the number of entities that take an interest in ESG to later properly report their activities in this area will be definitely higher than it is now.
Łukasz Łyczko: I will add here one more thing: the CSDD, or the Directive on Corporate Sustainability Due Diligence. The proposed directive will make it necessary to implement relevant internal procedures and examine sustainability aspects at the level of the company, the supply chain, and the business partners. For example, the carbon footprint in the context of the supply chain may be an important indicator in this analysis. Failure to comply with the new directive will entail fines or may cause such an entity to face civil liability.
Aleksandra Bańkowska: As we can see, these regulations apply not only to the financial sector, but also to many companies outside it that compile non-financial reports. There will be even more of these companies. As we said, there will be about 50,000 companies in the EU. This means we should look at these regulations and prepare for the upcoming expectations of financial institutions in this area.